مهندسی طبیعت به مجموعه‌ای از علوم و فنون اطلاق می‌شود که جهت تربیت افرادی به منظور شناخت جوامع گیاهی، عوارض زمین، عوامل اقلیمی، آب و خاک، دام و علل تخریب و فرسایش جنگل‌ها، مراتع، آبخیزها و بیابان‌ها و نیز اصلاح و توسعه منابع پایه بکار می‌رود. دانشجویان این رشته با فراگیری دروس مربوطه می‌توانند به عنوان کارشناس طبیعت (مهندس منابع طبیعی) به کار تهیه طرح‌های مرتع‌داری، بیابان‌زدایی و آبخیزداری در حوزه‌ها و اجرای این طرح‌ها ویا همکاری در آموزش و تحقیق در بخش‌های مختلف این رشته مشغول شوند. با توجه به اینکه تولیدات علوفه مرتعی که به طور طبیعی از مراتع کشور بدست می‌آید نقش مهمی در اقتصاد کشور به منظور تأمین خوراک دام و تولیدات دامی و پروتئین ایفا می‌نماید و از طرفی برای جلوگیری از فرسایش آبی و پر شدن مخازن سدها و تثبیت شن‌های روان که پیشروی آنها به مناطق روستایی مرکز و جنوب کشور خساراتی وارد می‌کند لازم است متخصصینی در این زمینه نیز تربیت شوند تا بتوانند با برنامه‎ریزی‌های صحیح و نظارت بر حسن اجرای طرح‌های آنها و آموزش در جهت اصلاح و توسعه مراتع، جلوگیری از فرسایش و حفاظت آب و خاک اقدام نمایند.